Arlbergpas...
Door: Marijke
Blijf op de hoogte en volg Joop en Marijke
28 Mei 2014 | Oostenrijk, Prutz
Hallo allemaal. Nu een wat sneller reisverslag van ons. We hebben nu internet en de tijd! Na onze rustdag zijn we Oostenrijk binnen gefietst. Prachtig mooi land met prachtige bergen. Joop en ik zijn allebei gek op bergen, dus dat kwam mooi uit. We treffen redelijk weer, dus dat was dikke geluk. We slapen in een hotel omdat ze voor de komende dagen slecht weer hebben voorspelt....en dat klopt.
Dinsdagochtend om 6.30 uur kijken we allebei uit het raam. De regen komt met bakken uit de hemel! Ik besef dat deze dag de langste maar vooral de zwaarste dag wordt van onze reis, Vandaag gaan we de Arlbergpas over.We moeten 30 km klimmen naar een hoogte van 1793 m. Ik denk nog heel even aan een dag vrij...maar dat is geen optie, want de komende dagen hebben ze slecht weer voorspelt. Ik moet even moed verzamelen. Joop heeft alle tassen al aan de fiets gehangen. Hij is een controlfreak eerste klas...maar hij heeft wel altijd alles van top tot teen in orde!!! En dat is ook fijn. Joop en ik hebben afgesproken...als we dit kunnen, dan kunnen we saampjes alles aan.
Daar gaan we dan. We beginnen al snel met klimmen. De regen is zo extreem dat in mum van tijd alles door onze regenkleding komt en ook onze onderlagen drijfnat zijn. Ons lichaamswarmte houdt ons nog warm.
We klimmen geleidelijk en dat is nog aardig te doen. Stukken fietsen en dan weer even stoppen. !!!
Na een paar klimmen komen we in een dorpje aan. Joop en ik kijken allebei omhoog en zeggen niets. Allemachtig denk ik...dat is hoog! Moeten we daar nog helemaal naar toe. Joop denkt kennelijk het zelfde. We zijn door en door nat. Ik zie een restaurant en zeg tegen Joop dat we ons daar vol gaan eten...anders komen we echt niet omhoog! Joop is het eens. Joop zegt altijd tegen mij: Je moet goed (vr)eten, dat is je brandstof! We eten een grote kom gevulde soep met brood. Het is wat stilletjes tijdens het eten...Dan stappen we op de fiets om de laatste 5 mega steile kilometers te klimmen. In de dikke vette regen gaan we de steile helling op. Het is inderdaad mega zwaar. Op een of ander mannier gaat het klimmen mij goed af. Ik geloof een beetje kracht van boven. Ik kies een punt uit waar ik naar toe fiets en rust dan weer een paar minuten. Joop heeft het echter heel zwaar. Behalve dat hij 100 kg mee naar boven moet fietsen, heeft hij ook nog zware bepakking op de fietst. We moedigen elkaar aan en blijven bij elkaar. Altijd zicht contact houden, dat is onze afspraak! Joop moet af en toe een stukje lopen en dan weer fietsen. Het werd steeds zwaarder en zwaarder. Bijna aan de top pakken we elkaar de hand en fietsen naar het hoogste punt! Dat hebben we samen gedaan! TOP!
Nu nog dalen! Dat vind ik eng. Joop rijd voorop en we spreken af zo voorzichtig mogelijk te doen. Het is 4 graden. Omdat we helemaal drijfnat zijn is het ijs en ijskoud tijdens het dalen. Hoor ik opeens psssssssss...Joop heeft een lekke band, gelijk helemaal leeg. We zeggen niets. Gelukkig vinden we een onderdak naast de weg en Joop weet in mum van tijd zijn band te verwissselen.Zijn ding!!! Krijgen we alleen het achterwiel niet meer terug in het frame! Half uur pielen, maar het ging echt niet lukken. We stonden echt te blauwbekken van de kouw! Na een half uur was ik het zat en ben de weg opgelopen. De eerste beste mooie Landrover Defender die kwam aanrijden heb ik een stopteken gegeven. Ik heb die beste man verteld dat ich aus Niederland kwam, panne had met die fahrrad en of hij bitte bitte wilde hilfen. Ik hoorde die man bijna denken:"Heb ik dat". Ik wees naar Joop, daar is het. De beste man keert zijn auto en rijd richting Joop. Joop legt uit wat er zojuist was gebeurd. Tuurlijk wilde hij ons helpen! Tassen in de auto, fiets achterin en rijden naar het dichtsbijzijnde dorpje. Ik met de fiets er achter aan. We moesten nog steeds dalen, dus we gingen behoorlijk hard. Ik dacht:"Marijke, ga nu AUB niet hard op je bek". Dat ging allemaal goed. In het dorpje bij de fietsenmaker de band en wiel weer gemaakt. Frame van de fiets bleek krom te zijn.
Ik heb de beste man bij zijn grote kop gepakt en een dikke zoen gegeven!
Bedankt man!
Joop en ik moesten nog 7 km fietsen naar ons hotel. Lekker douchen, eten en slapen. Wat een dag...maar wel een met avontuur!
Morgen onze volgende berg...ben benieuwd!
Tot de volgende mail en dank voor jullie vele leuke en lieve reacties.
Veel liefs van ons xxx Joop en Marijke
Dinsdagochtend om 6.30 uur kijken we allebei uit het raam. De regen komt met bakken uit de hemel! Ik besef dat deze dag de langste maar vooral de zwaarste dag wordt van onze reis, Vandaag gaan we de Arlbergpas over.We moeten 30 km klimmen naar een hoogte van 1793 m. Ik denk nog heel even aan een dag vrij...maar dat is geen optie, want de komende dagen hebben ze slecht weer voorspelt. Ik moet even moed verzamelen. Joop heeft alle tassen al aan de fiets gehangen. Hij is een controlfreak eerste klas...maar hij heeft wel altijd alles van top tot teen in orde!!! En dat is ook fijn. Joop en ik hebben afgesproken...als we dit kunnen, dan kunnen we saampjes alles aan.
Daar gaan we dan. We beginnen al snel met klimmen. De regen is zo extreem dat in mum van tijd alles door onze regenkleding komt en ook onze onderlagen drijfnat zijn. Ons lichaamswarmte houdt ons nog warm.
We klimmen geleidelijk en dat is nog aardig te doen. Stukken fietsen en dan weer even stoppen. !!!
Na een paar klimmen komen we in een dorpje aan. Joop en ik kijken allebei omhoog en zeggen niets. Allemachtig denk ik...dat is hoog! Moeten we daar nog helemaal naar toe. Joop denkt kennelijk het zelfde. We zijn door en door nat. Ik zie een restaurant en zeg tegen Joop dat we ons daar vol gaan eten...anders komen we echt niet omhoog! Joop is het eens. Joop zegt altijd tegen mij: Je moet goed (vr)eten, dat is je brandstof! We eten een grote kom gevulde soep met brood. Het is wat stilletjes tijdens het eten...Dan stappen we op de fiets om de laatste 5 mega steile kilometers te klimmen. In de dikke vette regen gaan we de steile helling op. Het is inderdaad mega zwaar. Op een of ander mannier gaat het klimmen mij goed af. Ik geloof een beetje kracht van boven. Ik kies een punt uit waar ik naar toe fiets en rust dan weer een paar minuten. Joop heeft het echter heel zwaar. Behalve dat hij 100 kg mee naar boven moet fietsen, heeft hij ook nog zware bepakking op de fietst. We moedigen elkaar aan en blijven bij elkaar. Altijd zicht contact houden, dat is onze afspraak! Joop moet af en toe een stukje lopen en dan weer fietsen. Het werd steeds zwaarder en zwaarder. Bijna aan de top pakken we elkaar de hand en fietsen naar het hoogste punt! Dat hebben we samen gedaan! TOP!
Nu nog dalen! Dat vind ik eng. Joop rijd voorop en we spreken af zo voorzichtig mogelijk te doen. Het is 4 graden. Omdat we helemaal drijfnat zijn is het ijs en ijskoud tijdens het dalen. Hoor ik opeens psssssssss...Joop heeft een lekke band, gelijk helemaal leeg. We zeggen niets. Gelukkig vinden we een onderdak naast de weg en Joop weet in mum van tijd zijn band te verwissselen.Zijn ding!!! Krijgen we alleen het achterwiel niet meer terug in het frame! Half uur pielen, maar het ging echt niet lukken. We stonden echt te blauwbekken van de kouw! Na een half uur was ik het zat en ben de weg opgelopen. De eerste beste mooie Landrover Defender die kwam aanrijden heb ik een stopteken gegeven. Ik heb die beste man verteld dat ich aus Niederland kwam, panne had met die fahrrad en of hij bitte bitte wilde hilfen. Ik hoorde die man bijna denken:"Heb ik dat". Ik wees naar Joop, daar is het. De beste man keert zijn auto en rijd richting Joop. Joop legt uit wat er zojuist was gebeurd. Tuurlijk wilde hij ons helpen! Tassen in de auto, fiets achterin en rijden naar het dichtsbijzijnde dorpje. Ik met de fiets er achter aan. We moesten nog steeds dalen, dus we gingen behoorlijk hard. Ik dacht:"Marijke, ga nu AUB niet hard op je bek". Dat ging allemaal goed. In het dorpje bij de fietsenmaker de band en wiel weer gemaakt. Frame van de fiets bleek krom te zijn.
Ik heb de beste man bij zijn grote kop gepakt en een dikke zoen gegeven!
Bedankt man!
Joop en ik moesten nog 7 km fietsen naar ons hotel. Lekker douchen, eten en slapen. Wat een dag...maar wel een met avontuur!
Morgen onze volgende berg...ben benieuwd!
Tot de volgende mail en dank voor jullie vele leuke en lieve reacties.
Veel liefs van ons xxx Joop en Marijke
-
28 Mei 2014 - 15:18
Eva:
Wat een verhaal weer..... en dan die regen...
Maar gelukkig eind goed al goed! die Duitsers vallen dan toch wel mee :-)
Succes met de volegnde berg! als je dit kunt, is morgen een eitje.....toch??
x -
28 Mei 2014 - 15:41
Cok:
Weer een prachtig avontuur zeg. Joop heeft altijd wel wat met die fietsen.
Gelukkig is hij weer gerepareerd succes de komende dagen.
gr Cok -
28 Mei 2014 - 16:10
Ralph:
Inderdaad, wat een verhaal! Lijkt net of ik een spannend boek aan het lezen ben.
Het is echt bikkelen voor jullie! Ik hoop voor jullie op beter weer...
Succes, voorzichtig en genieten!
Ralph C10 -
28 Mei 2014 - 16:17
KATINKA :
Jemig joh echt afzien dus....wat een ontzettende bikkels zijn jullie!!!
Doorknallen met dat "hondenweer" heel veel succes zet hem op kanjers xxxx liefs -
28 Mei 2014 - 16:53
Jeannette En Riep:
Jeetje bikkels. Ik lees jullie verhaal en ben echt ontroerd, tranen prikken!
Wat een mooi iets om samen mee te maken! Fantastisch. Wij duimen ook voor jullie wat beter weer! Hier is het niet veel anders! Zet hem op, jullie kunnen het saampjes!!!!
xxx Jeannette en Riep -
28 Mei 2014 - 17:44
Marja Schoutsen:
Hey bijzondere mensen....!!!!!
ik ben er helemaal vol van hoe jullie dat met elkaar doen.....zo ECHT SAMEN......, daar kunnen we een puntje aan zuigen.......
ik geniet van jullie verhalen......en kijk uit naar jullie volgende verslag van de berg die er nu weer aankomt.....
ik stuur bakken met Licht........en al mijn liefs.....
knuffels van Mar -
28 Mei 2014 - 19:27
A3:
Beste WF, tevens bergoverwinnaars,
Prachtig verslag; Joop ten voeten uit; Marijke als kant en klare politievrouw; een echt team.
Nog maar tig km's; De rest komt goed want het water komt nooit verder dan je huid. En, je bent behoorlijk dicht bij boven waar de kracht vandaan komt.
Ga door.
A3
-
28 Mei 2014 - 19:56
Marga:
Jeetje me kreetje. Is me dat even heftig. Wat een dag. Ongelooflijk zwaar. En dan ook nog met zo'n pech. Maar jullie zijn bikkels en bikkels gaan door tot het allerlaatste gaatje. Knap gedaan wederom. Veel respect. Hopelijk gaat het de komende dagen wat minder regenen voor jullie. Heel veel sterkte en plezier nog verder. -
28 Mei 2014 - 20:53
Marjan:
Tsjemig, ik zit prinsheerlijk op de bank, maar krijg koud kippenvel van je verhaal Marijke; wat schrijf je mooi en trots!!!! En trots mogen jullie samen zijn zeg, petje af!
Succes en genieten samen, Marjan -
28 Mei 2014 - 21:45
Joep:
De foto's maken het verhaal nog mooier. Wat een karakter om zo samen de bergen te beklimmen!! Jullie kunnen trots zijn op jezelf.
Groetjes,
Joep. -
28 Mei 2014 - 23:02
Rolf:
Jullie hebben het wel zwaar bikkels zet hem op.
We zullen er een knalpot op nemen als jullie thuis zijn.
Groetjes Rolf Linda Sanne en Emma. -
29 Mei 2014 - 00:18
Peter:
Joop en Marijke,
Ik vond de prestaties van de mannen in de tour de France altijd al heel bijzonder, maar deze sessie van jullie, zonder materiaalwagens, waterdragers en knechten is van een heel andere orde!!
Geweldig hoe jullie de natuurelementen weten te trotseren en omgaan met tegenslagen.
Heel veel succes op jullie volgende trip in het Oostenrijkse bergland.
Gr. Peter -
29 Mei 2014 - 07:52
Jeroen:
Lieve wereldfietsers,
Wat een mooie prestatie zeg! Klimmen in die z...regen, helemaal top.
Het is leuk om jullie te volgen. Je schrijft zoals je bent, enthousiast en positief!
Succes op de reschenpas.Daarna wordt t vast en zeker mooi weer en mag je afdalen tot aan Trento:).
Hoop jullie na het weekend daar ergens te ontmoeten.
Ciao
Jeroen -
29 Mei 2014 - 08:18
Anita:
Trots op m'n oom en tante! :)
Zet 'm op en jullie zijn echt toppers!
Xxxx -
29 Mei 2014 - 18:08
Marinka:
stoer zijn jullie neem me petje af
groetjes marinka -
29 Mei 2014 - 19:07
Charlotte:
Wat een avontuur en wat stoer van jullie! En die dikke zoenen van jou Marijk.... Nu al legendarisch! XXX -
29 Mei 2014 - 19:09
Anita:
Jeetje, wat een uithoudingsvermogen hebben jullie zeg!
Petje af! Hoop dat het goed met je knie gaat Marijke.
Hoop dat jullie de aankomende tijd geen pech zullen hebben!
Groeten en een dikke kus Anita -
29 Mei 2014 - 20:52
Martine Schaap:
oooh marijke en joop RESPECT! ik had gewoon de hele week in t hotelletje gebleven,,
en ik en niek hebben hard gelachen om je uitspraak "kus, op die dikke kop!"ha, ha
we zien t je doen, echt marijke! en die oostenrijker gek kijken zeker? ha,ha
groetjes en succes! nico en martine schaap -
30 Mei 2014 - 15:10
Jacqueline:
wat een verhaal weer.Jammer al die pech met de fietsen .Jullie zijn een mooi span.
xx fam koemans -
30 Mei 2014 - 17:33
Ranseldinges:
Hoi Joop & Marijke
Wat een bijzonder verslag van twee bijzondere mensen. Bikkelend door weer en wind via een supermooie route, met als eindbestemming Rome. Wij als thuisblijvers worden meegenomen in het avontuur. Top! Goed om uit betrouwbare bron te horen dat Joop een controlfreak is. Had er al een vermoeden van maar nu weet ik het zeker. Dank aan Marijke. Hoop wel dat Joop die ridderoutfit in zijn fietstas heeft kunnen sneaken. Dat gaat straks een bijzondere balkonscene opleveren met A3 samen op de Driesprong. Heb de foto gebruikt in mijn blog in de Defensiekrant en een paar woorden geschreven over onze 00. Er ging een siddering door de mannen van 11 LM :-)
Ik wens jullie een fijn en vooral behouden vervolg en veel mooie momenten onderweg. Pas goed op elkaar!
Groeten
Pieter -
31 Mei 2014 - 16:58
Menno W:
Hoi samen
Wat een zwoegers zeg!
De beste stuurlui staan aan wal. Ik weet het maar een spreuk om te voorzien dat er regen aankomt luidt:
"Als de haan niet kraait voor het avondrood,
dan gaat het regenen, of de haan is dood."
Heb je wat om aan te denken als je omhoog of naar beneden fietst!
Blijven draaien He! Groeten.
-
31 Mei 2014 - 19:02
Nico O.:
KANJERS (want dat zijn jullie),
Na de berg opgereden te zijn met een vaartje naar beneden ..... Rome here they come.
Nog maar 1200 km.????
Onze groeten gaan vergezeld met dikke bewondering.
Groeten van Dorith en Nico.
P.s. Waarom loopt Joop telkens naast zijn fiets? -
01 Juni 2014 - 16:22
Dirk:
Wat late reactie misschien. Geweldig om te lezen dat jullie na een zware klim, hand in hand op de top zijn aangekomen. Materiaalpech bij een van werelds beste fietsen. Ben benieuwd hoe dit heeft kunnen gebeuren. Wens jullie veel succes en blijven drinken en (vr)eten. Groetjes fam Rietmeijer. -
01 Juni 2014 - 16:55
Peer Crumb:
Hoi Marijke en Joop, geweldig als ik zie hoe het jullie vergaat. Ik kom net terug van een paar dagen all inclusive, ik dacht dat dat afzien was maar jullie hebben het nog beter, zeker als je er later op terug kijkt.
Het gebied waar jullie nu zij heb ik op de motor verkend en is zeer mooi. Ik moet niet denken om er met de fiets naar boven te gaan. Ik ben trots op jullie groet B.00. -
01 Juni 2014 - 21:08
Aaf:
Hey lieve Rijkie en Jopie,
Heel gaaf om te horen hoe goed het jullie vergaat en dat iedere keer blijkt dat jullie weer meer kunnen dan je denkt! Een voorbeeld voor velen :) Onwijs veel sterkte en blijf zo doorgaan, iedereen gelooft in jullie!!!
Heel veel liefs,
Aaf -
02 Juni 2014 - 22:58
Petrina:
Wow wat een story. Het is zo leuk om jullie avontuur te volgen. Elke keer zeg ik weer tegen het mannetje,"dit moet je lezen, wat ze nu weer meemaken". Ik ben er trots op jullie te kennen en over jullie te vertellen. Het is echt een geweldige prestatie met z'n tweeën. En dat k..weer maakt het er miet makkelijker op. Het getuigt wel van doorzettingsvermogen, maar ik wist al dat jullie DAT hadden. Marijk jou ken ik beter dan Joop, maar jullie zijn dit ten voeten uit, je schrijft zoals je bent, het is alsof je voor me zit en het allemaal vertelt.
Toppie, dikke knuf, ik denk aan jullie.
Liefs, je 'zus'. -
04 Juni 2014 - 08:50
Marcel:
Klinkt goed jongens (zeg ik vanachter mijn bureau). Niet gemakkelijk, maar jullie gaan dit gewoon halen. Nog even over dat kromme frame; Joop, je bent toch niet ergens tegenaan gereden? Achterop een vrachtwagentje of zo? Positieve keerzijde van een krom frame is, dat je op zoek kan naar een nieuwe. Ook een leuk vooruitzich. Ik kijk uit naar een serie zonnige foto's. Groetjes en zet hem op! Marcel -
05 Juni 2014 - 11:09
A En Y:
Strijders,
Wat een mooie prestatie. Als we jullie verhalen lezen, dan krijgen we een plaatsvervangend vakantie-tochtgevoel. In twee minuten lezen even inleven in een prachtige zware dag. Samen zijn jullie echt sterk. Goed eten is echt belangrijk en wat heerlijk dat je nu juist mag, nee moet eten wat je maar kan vinden aan restaurantjes enzo. Jullie hebben die berg maar weer mooi gedaan. Wat een avontuur. Dat de Landrover decenter de redding zou worden, ik had niet anders verwacht. Heeft Joop ook een keer in een mooie auto gezeten.
Dikke kus van ons, zet hem op. Lekker blijven control freaken, checken, navigeren, prachtige tentje opzetten en afbreken maar vooral genieten van de omgeving, de mensen en elkaar.
Wij zijn wel een beetje jaloers.
Groet A en Y -
05 Juni 2014 - 17:11
Jeanine:
Lieve Marijke en Joop,
Wat een avonturen maken jullie mee! Wat spannend en gaaf allemaal. Stiekem ben ik best een beetje jaloers op jullie avontuur. Maar niet op de regen ;-) doe voorzichtig en geniet!! Succes xxxx jeanine -
15 Juni 2014 - 11:40
Ron :
Wow, wat een avontuur. Wat een ontbering.
Maar als je dat achter de rug hebt, kan het alleen maar beter worden.
Respect!
En onthoud.....achter de wolken schijnt de zon.
gr.
Ron
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
